Սերժ Սարգսյանի նոր ելույթը։ Ես հեռացա, որ ժողովուրդը․․․․

ՈՒՌԻՆ ՈՒ ԲԱՐԴԻՆ(երկխոսություն)
«Գետակի վրա թեքվել էր Ուռին»,
Ինչու ես թեքվել,-հարցրեց Բարդին,
Բա որ չթեքվեմ,ասա՝ ինչ անեմ,
«Գանգատվեց թախծով Ուռին տխրադեմ»:
«Լֆիկը թաքուն մեր ջուրը կտրեց»
«Գնաց Սերժի մոտ,իմ վրա դրեց»
Հիմա նրանց հետ միացավ Մուկը
Եկել են բռնեն,խեղդում են բուկս:
Դե ասա Բարդի, ո՞նց առանց դարդի
Ապրենք էս կյանքով խաղաղ ,անհոգի…

-Էհ,ինչ ասեմ քեզ իմ Ուռի քույրիկ
Իմ կյանքն էլ դժվար,բանի նման չէ
Էլ չկա հարգանք, կամ բարի մարդիկ
Անգամ էս սերը հնի նման չէ:
Ամեն ինչ փոխվեց,խառնեցին իրար,
Հոծ պաշտոնյաներ դարձան ապիկար,
Ու վերջը չկա,փախնում են մարդիկ
Փախնում են,փախնում,անգամ անվարտիկ,
Գնում են հեռու,անգամ չգիտեն,
Ինչ են անելու,ու ինչ պիտ դատեն:
Շատերը փախան,կարոտ սրտերով,
Վիշտ ու թախիծը յուր մեջը խեղդած
Շատերը փախան ու …ետ նայելով
Մրմնջում են լուռ` «ինչո՞ւ ենք լքված»:
Սա ինչ երկիր է,ով է մեր տերը
Բռնաբարեցին մեր տիրոջ մերը
Նայում ես չորս կողմ,ահավոր թալան,
Էդ լղպորներից՝ անգամ սատանան
Գլուխ չի հանում, ու միշտ մեկընդմեջ
Լուռ մրմնջում է զարմանքով անվերջ
Որ ,վայ , այ քեզ բան, նայեք դուք սրանց
Ինձ տվին անցան վազքով սրնթաց:

-Հասկանում եմ քեզ,իմ դալար Բարդի,
Հերիք է ապրենք կյանքով տմարդի,
Ու ինձ թվում է,բավ է,պիտ ելնենք,
Մենք ամենքովս վիթխարի ուժ ենք,
Էլ չենք տանելու ոչ մի անարգանք
Եկ հուժկու զարկով մեր հարվածը տանք,
Որ ետ գան մարդիկ,իրենց տուն տեղին,
Որ նորից փչի զուռնան հայրենի
Եւ աչքալուսանք բոլոր բոլորին՝
Լի է մեր տունը,պարենք վայրենի…
Ն.Ա.Հայֆա:01.12.13.